Warunki geograficzne Nowej Zelandii

Nowa Zelandia często określana jest mianem raju na ziemi. Odległa kraina o niezwykłych walorach przyrodniczych coraz częściej przyciąga turystów z różnych zakątków świata. Ponadto warunki geograficzne Nowej Zelandii sprawią, że każdy znajdzie tu coś dla siebie. Nowa Zelandia leży na południowym Pacyfiku. Do południowo-wschodniej granicy z Australią ma około 1600 km. W skład Nowej Zelandii wchodzą dwie duże wyspy: Wyspa Północna i Wyspa Południowa oraz kilkaset małych wysepek rozsianych na wodach oceanu. Powierzchnia Nowej Zelandii wynosi 270,5 tysiąca kilometrów kwadratowych, co oznacza, że ten niezwykły kraj jest o około 15 procent mniejszy od Polski.  

Malowniczy archipelag na Oceanie Spokojnym pozwala zarówno na uprawianie sportów letnich, jak i zimowych. Najwyższy szczyt, czyli Góra Cooka mierzy aż 3754 m n.p.m., natomiast charakterystyczne wybrzeże fiordowe gwarantuje niezapominany widok. W Nowej Zelandii panuje oceaniczny podzwrotnikowy i umiarkowany klimat, a to oznacza dodatnią temperaturę przez cały rok. Najchłodniej jest w lipcu na Wyspie Południowej, gdzie termometry nie pokazują więcej niż 5 stopni Celsjusza. W tym czasie na drugiej wysypie jest o około 10 stopni więcej. Najcieplejszy jest styczeń na Wyspie Północnej, kiedy średnio na termometrach jest 19 stopni, wówczas na Wyspie Południowej jest około 14 stopni. Roczna średnia suma opadów nie przekracza 1000 mm, a śnieg pada wyłącznie wysoko w górach.

Ukształtowanie terenu w Nowej Zelandii różne jest na obu wyspach. Wyspa Południowa to przede wszystkim tereny górskie o charakterze alpejskim. Znajdują się tu najwyższe pasma górskie zwane Alpami Południowymi wraz z Górą Cooka. Ponadto widowiskowe są lodowce, najdłuższy – Lodowiec Tasmana – mierzy aż 29 km. Natomiast Lodowiec Franciszka Józefa bardzo szybko schodzi w doliny, do strefy wiecznie zielonych lasów subtropikalnych. W południo-zachodniej części kraju góry łączą się z wybrzeżem. Dzięki temu utworzyły się fiordy, a wraz ze spływającymi z gór potokami pojawiają się imponujące wodospady, które stanowią reprezentacyjny krajobraz Nowej Zelandii. Wyspa Północna nie jest już tak górzysta. Jej centralną część tworzy tzw. Wyżyna Wulkaniczna z najwyższym szczytem Ruapehu, mierzącym 2797 m n.p.m. Kilka wulkanów nadal jest czynnych, dlatego też trzęsienia ziemi, gejzery, mofety czy gorące źródła na Wyspie Północnej nie są rzadkimi zjawiskami.

Nowa Zelandia to również różne bogactwa naturalne. Prowadzi się tu wydobycie węgla kamiennego, miedzi, rud żelaza, a nawet złota. Najżyźniejsze gleby znajdują się w dolinach rzecznych. Wartkie i stosunkowo krótkie rzeki często osiągają stan powyżej normy i wylewają. W Nowej Zelandii nie brakuje też rozległych jezior. Największe to jezioro Taupo, którego powierzchnia wynosi aż 616 km². Natomiast najgłębsze jest jezioro Hauroko – jego maksymalną głębokość to 463 metrów.